Şanlıurfaspor yine kritik bir dönemeçte. Başkan Mustafa Kemal Saraçoğlu’nun açıklamaları, aslında kulübün içinde bulunduğu tabloyu tüm çıplaklığıyla ortaya koyuyor. Bugün gelinen noktada şeffaf bir yönetim anlayışıyla transfer yasağı kaldırıldı, 20 yeni futbolcu takıma kazandırıldı, tesisler yenilendi. Yaklaşık 100 milyon liralık harcama yapıldı ama hâlâ kulübün 150 milyon lira borcu var ve hesaplar TFF’de blokeli.
Bütün bu yükü şu an için kulüp yönetimi ve birkaç iş insanı sırtlıyor. Peki ya şehir? Peki ya siyasiler? İşte asıl mesele burada başlıyor.
Seçimden Önce Var, Seçimden Sonra Yok
Seçim dönemlerinde siyasî partiler ve bürokratlar Şanlıurfaspor’un kapısını aşındırıyor, fotoğraf veriyor, birlik mesajları paylaşıyor. Ama seçim bitince aynı siyasiler ortadan kayboluyor. Oysa takım seçimlerin değil, bu şehrin ortak değeridir. Taraftarların “Seçim zamanı bol mesaj, seçim sonrası sessizlik…” isyanı boşuna değil.
Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Bursa Örneği
Bugün bakıyoruz; Batman’da siyasiler Batman Petrolspor’un yanında. Diyarbakır’da Amedspor’a sahip çıkılıyor. Gaziantep’te Gaziantep FK’ya ciddi destekler var. Bursa’da Bursaspor’un arkasında koca bir şehir ve güçlü isimler var. Peki soruyorum: Şanlıurfaspor’un sahibi neden olmasın?
Bu şehir 2 milyon nüfusa sahip, genç bir nüfusa sahip, potansiyeli yüksek. Urfaspor bu potansiyelin en büyük vitrini. Ancak sahiplenilmediği sürece bu vitrin her geçen gün tozlanıyor, parıltısını kaybediyor.
Birlik Olmadan Olmaz
Başkan Saraçoğlu’nun söylediği gibi “Bu lig Şanlıurfaspor’a layık değil.” Doğru. Ama sadece başkanın söylemesiyle olmuyor. Tribünde 20-25 bin taraftar olmazsa, iş insanları elini taşın altına koymazsa, siyasiler seçimden seçime değil her daim destek vermezse, bu hedefler sadece sözde kalır.
Başkan Yardımcısı Mustafa Kemal Polat’ın açıkladığı kampanyalar umut verici. TOGG marka araçtan yüzlerce hediyeye kadar uzanan bilet kampanyası, SMS projeleri, kalıcı gelir hedefleri… Hepsi güzel ama tek başına yeterli değil. Çünkü gerçek güç; şehir olarak kenetlendiğimizde ortaya çıkar.
Urfa’nın İhtiyacı: Sürekli Destek
Şanlıurfaspor’un yalnız bırakılması, sadece bir futbol kulübünün değil, gençlerin, spora gönül veren binlerce çocuğun da yalnız bırakılması demektir. Futbol sahada 11 kişiyle oynanıyor ama başarı, tribünden yönetime, siyasetten iş dünyasına kadar herkesin ortak emeğiyle geliyor.
O yüzden tekrar soruyorum: Batman’ın takımı varsa, Diyarbakır’ın takımı varsa, Gaziantep’in takımı varsa, Bursa’nın takımı sahipsiz değilse, Şanlıurfaspor neden sahipsiz kalsın?
Şanlıurfa siyasîlerine, iş dünyasına, bürokratlarına sesleniyorum: Şanlıurfaspor’u sahiplenin. Sadece seçimde değil, her zaman… Çünkü şampiyonluklar seçimlik değil, kalıcı desteklerle gelir.
Unutmayalım: Şanlıurfaspor’a sahip çıkmak, aslında Şanlıurfa’ya sahip çıkmaktır.
