1 Eylül Dünya Barış Günü

Savaş insanın kaderi değildir.Ancak barış insanın en doğal yaşam biçimidir.

İnsan hem kendisi ile hem de doğa ile barış ortamında yaşayabilir.İnsanlık

tarihinde bir çok savaş ve çatışma ortamı yaşanmıştır.20.Yüzyılın en büyük

savaşları 1.ve 2.Dünya savaşlarıdır.Bu savaşlarda milyonlarca insan ölmüş

yüz milyonlarca insan yerinden yurdundan edilmiş şehirler yıkılmış viran

olmuştur.Hastalık açlık sürgün yerinden ve yurdundan edilmiş milyonlarca

insan savaşın olumsuz etkisine maruz kalmıştır.Kuşkusuz bütün savaşlardan

sonra en elzem hale gelen Barış isteği ve talebi olmuştur.Hiçbir savaş insanın

doğal ve toplumsal talepleri doğrultusunda olmamıştır.Dönemin egemenlerinin

pazar ve paylaşım ihtiyaçlarından kaynaklı savaş ortamı yaratılmış savaşın

tarafı olmayan insanlar cephelerde ölümle yüz yüze bırakılmıştır.

Günümüzde de üçüncü dünya savaşının ön adımları yaşanmaktadır.

Orta doğu merkezli yaşanan savaşta gayri resmi rakamlara göre bir milyondan

fazla insan yaşamını kaybetmiştir.Suriye savaşında on milyona yakın insan

mülteci durumuna düşürülmüştür.Yakılan yıkılan şehirler yok edilen doğa

ve insanlıktır.Halen orta doğuda devam eden savaşın nasıl bir sonuca evrileceği

belli değildir halen bir çok ülke gerek denizden ve gerekse karadan silah yığınağı

yapmaya devam etmektedir.Orta doğuda yaşanan savaşın özü de bir paylaşım

savaşıdır.

Tarihte olduğu gibi şimdi de yürütülen savaşların kazananı olmamış ve

olmayacaktır.Olan savaşta yaşamını kaybeden sosyal dokusu bozulan toplumlar

yıllarca biriktirilen zenginliklerin heba edilmesidir.Yaşanan acılar yersiz yurtsuz

kalan insanlardır.Tekrar etmek gerekirse savaş insanın doğası gereği bir ihtiyaç

değildir.İnsanlığın en doğal ihtiyacı barış içinde yaşamını sürdürmesidir.İnsanlık

hiçbir değerini savaş uğruna kaybetmek mecburiyetinde değildir.Bunun BARIŞA

dört elle sarılarak insanca yaşamın yollarını açıp SAVAŞA hayır demek insan

için en doğal haktır.Bir Eylül Dünya barış günü buna bir vesile olsun