Cahil olduğu hâlde, cahilliğini bilmeyip, kendini âlim zannetmek moda olmuştur günümüzde. Cahiller, bilmezlik veya cehaletle ilgili bütün vasıfları üstlerinde taşırlar. ”Ben zaten biliyorum” diye zihnini başka fikir ve düşüncelere kapatmış ve bu durum kişide “inanç” haline gelmişse bu insanlar çok tehlikelidir. Cahil kimsenin yanında, kitap gibi sessiz ol” dendiği cahiller, bu vasıfta olan cahillerdir.
Milletin başına âlim kesilen bu cahiller; en başta “edep bilmezler, had bilmezler, kendini bilmezler ayrıca cesur olurlar.” Oysa ilim kendini bilmek ve bilmediğini öğrenmek çabasıdır. Aydın kalmayınca halk, cahil insanları reis edinirler! Onlara birtakım sorular sorulur onlar da bilgisizce cevap vererek hem kendileri sapıklığa düşerler hem de insanları düşürürler. Bu kadar cahillik çalışmakla olmaz; cehaletin bu derecesi, yanlışlıkla elde edilemez.
Bilgisizlik anlamına gelen cehalet, diploma eksikliği değildir.
Cehalet; bazen bilmemek, bazen bildiğini anlamamak, bazen bilmediğini bilmemek, bildiğini sanmak, bazen bilerek yanlış yapmaktır. Cahil bilmez, bilmediğini de bilmez, bilmek istemez. Bilmediği halde, kendini biliyor zannetme veya yanlışlığını doğru kabul etme halidir en tehlikeli cehalet. Yani, yanlış bilgisini ilim sanmaktır. Bilmediği halde kendini bilmiş zannetme yani katmerli cehalet. Bir şeyi bilmediği halde sorulduğunda da yanlış cevaplar verir cahil insanlar. Bu tür cahillere halk ağzında; “katmerli, okumuş veya mürekkep yalamış cahil, denmektedir.
Bakalım uzmanlar neler söylemiş cehaletle alakalı.
Cahil insan, gülün güzeIIigini görmez, gider dikenine takılır.
Cehalet öyle bir binektir ki, üzerine binen rezil olur, arkadaşIık yapan yolunu kaybeder. İnsanın cahil olduğunu bilmesi, bilgiye atılmış ilk adımdır. CahiIIiğin farkında olmamak hastaIıktırEn büyük cezaevi, cahil bir insanın kafasının içidir.
Cahil insanlar kendilerini mükemmel görmeye; zeki insanlar ise yeteneklerini hafife almaya eğiIimIidirIer. Cahil kendisinin düşmanıdır, başkasına nasıl dost olur
BiIgisizIik, insanın Gönül rızasıyla istediği bir taIihsizIiktir.
Cahil insan, gül ise de koklama. Asıl Cehalet her zaman, kendisine hayran olmaya hazırdır. Cahil, sulak aIanda biIe susuzdur. Çok yaşamak cahile, cehaletten başka bir şey kazandırmaz.Cahil kimsenin yanında, kitap gibi sessiz.İstediğin kadar oku, bilgine yakışır şekiIde hareket etmezsen cahilsin. Cehalet yenilmesi gereken en büyük düşmandır. En koyu cehalet, hakkında hiçbir şey biçmediğin bir şeyi reddetmektir.
Bilginin gücüne inananlardanım fakat bazen bazı durumlarda bazı insanlarda gördüğüm kimi durumlar beni bilginin varlığını dahi sorgulamaya itiyor. Bilgi var ama neden hala cehalet anlamış değilim. Çünkü bilmemenin bilincinde olmak buna zıt olan doğrultuda ilerlemenin birinci adımıdır. Her şeyi bildiğini düşünen insan sorunsal çıkmazdadır. Her şeyi biliyorum her şeyi ben biliyorum demek şahane cehalet tablosudur bence. Bir insanın çok malı mülkü olsa bile, hayatı bunlara bağlı değildir.” İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın.”
Mustafa Mızrak / Gazeteci Yazar