İnsan sevgisi, acıma ve suçluluk duyguları her birimizde çarpıcı örnekleriyle yaşanır. Bazen farkında oluruz bu yaşanmışlıkların bazen de olmazdan geliriz. Acı çeken sıradan insanın fırtınalarla dolu iç yaşantısını aynı acıları çekmeyen insanlar ne kadarda duygudaşlık yaparlarsa yapsınlar asla anlayamazlar. Fakir insanların dostluk ve sevgi yüklü öyküleriyle sadece keyif için milyonlar harcayan insanların öykülerini asla bir arada düşünemezsiniz.
Karamsar olmak benim yaşamımda asla kalıcı bir zaman dilimi oluşturamaz. Zira her şey insanı sevmekle başlar. Doğada bu sevgi çemberinde mutlaka nasibini alır. İnsan olmanın bir tek erdemi vardır. O da sevgisidir. Ruhunda insan sevgisi barındırarak onu kaybetmeden yaşayanlar mutlaka hayatlara hayat katmıştır. Çünkü onlar gerçek insandırlar. Hayatları çalan, umudu baltalayan insanlar sevgisizce yaşayan ve sadece insancık olan muadillerdir. Yaratılmış en değerli varlık olan İnsan, basit çıkar ve ilişkiler ağında son derece yıpranmaktadır. Bunca kirlenmişliğe karşın, köprü kurup karanlıkları geçmenin tek yolu yüreğinde sevgiyi yaşatmaktan geçer.
Çoğumuz hayata yılları sığdırdık; ama yıllara hayatı sığdıramadık. Deniz olduk deryaya aktık; ama kendimize bir yağmur yağdıramadık. Hep sevgisizlikle yaşadık. Dağları aştık; ama kendimizi aşamadık. Oysa yaşam; tasada ve kıvançta sevgiyle bir çember oluşturmaktan geçmiyor mu? Özgürlük, Kardeşlik ve paylaşım bağında ağacımız dökmesin gazel... İnsanlık evrimi, hep devinimi ve gelişimi gösterdiğine göre, tüm güzel idealler düş olmadı ve olmayacaktır da. Kervan sevgi önderliğinde. İlerleyecektir.
İnsanı hayvandan ayıran özelliklerden biri de zarif bir varlık olmasıdır. İnsan birçok şey yapabilir, ama bunu zarafetle, yapmalı... Nerede olursa olsun, iş, siyaset, sanat alnında yapıp ettiklerimiz, ürettiklerimiz, davranışlarımız zarif olmalı. Diğer insanları kırmamalı, üzmemeli, onlara zarar vermemeli. Bu önemli bir insani özellik, diye düşünüyorum..
.. İnsan her şey den önce sosyal bir varlıktır, başkalarıyla birlikte insanlığını yaşar.. Bu da onları görmek, ziyaret etmek ve bir araya gelmekle, meşveretle, hasbihal etmekle olur. Bu yüzden daima dostlarımızı, arkadaşlarımızı, yakınlarımızı ziyaret etmeliyiz. Ahlakta, dinde, yaşamda (sosyolojide) ziyaretin önemli bir yeri var. Örneğin “sılayı rahim” var dini kültürümüzde. Ayrıca “gözden ırak olan, gönülden de ırak olur” diye bir söz var.
Aslına bakarsak cimrilik duygusu mertlikle birlikte var insanda. Tıpkı korkunun cesaretle, öfkeninim sakinlikle ya da nefretin sevgiyle, acının mutlulukla siyam ikizleri gibi Bir arada bulunması gibi. Biri diğerinden beslenerek büyür. Mertlik duygusu cimriliği kemirerek gürbüzleşir, o büyüdükçe cimrilik duygusu zayıflayıp küçülür.
Dünyada yapılmış her şey, sevgi sayesinde yapılmıştır. Değişmek ve değiştirmek istiyorsanız okuyun ve elinize kaleminizi alıp yazmaya başlayın.
Mustafa Mızrak / Gazeteci / Yazar